2012 წლის დეკემბერში საზოგადოებრივი მაუწყებლის თანამშრომლებმა ორგანიზაციაში შექმნილი კრიზისის გამო საინიციატივო ჯგუფი ჩამოაყალიბეს. კრიზისის დასაძლევად მათ როგორც პარლამენტს, ისე მაუწყებლის სამეურვეო საბჭოს ალტერნატიული ხედვა შესთავაზეს. რა პრობლემებს ხედავენ ისინი მაუწყებელში და როგორ შეიძლება მათი გადაჭრა? როგორ აფასებენ  მაუწყებელში  ბოლო დროს განვითრებულ მოვლენებს? - ამ და სხვა საკითხებზე Media.Ge საზოგადოებრივი მაუწყებლის საინიციატივო ჯგუფის წევრს, „მეორე არხის“ გენერალურ პროდიუსერს, დოდო შონავას ესაუბრა. 

- როდის და როგორ ჩამოყალიბდა საინიციატივო ჯგუფი?

ჯგუფმა არსებობა 21 დეკემბერს დაიწყო. როცა გია ჭანტურია გადადგა, რამდენიმე ადამიანი შევიკრიბეთ და ვთქვით, რომ აქ არის კრიზისი. ეს ჭანტურიამაც დაადასტურა. შევხვდით სამეურვეო საბჭოს და ვუთხარით  ჯერ არ აერჩიათ  დირექტორი, შეგვექმნა კრიზისის მართვის ჯგუფი და ამ კრიზისიდან გამოსვლა დაგვეწყო.  შევხვდით ლევან გახელაძეს და მამუკა ფაჩუაშვილს. მათ გვიპასუხეს - რა გინდათ, რომ წავიდეთ? ვუთხარით -  არა, გვინდა, რომ ყველამ ერთად ვიზრუნოთ კრიზისის გადარჩენაზე. ბორდთან შეხვედრა უშედეგოდ დამთავრდა.

შემდეგ მივმართეთ  პარლამენტს და ვაცნობეთ კრიზისის შესახებ,  რომ ეჭვი გვეპარებარებოდა ახალი კონკურსის შედეგად კრიზისის აღმოფხვრაში. მოვთხოვეთ  რიგგარეშე ანგარიში მოეთხოვათ სამეურვეო საბჭოს ხელმძღვანელისგან, რადგან კრიზისის ერთ-ერთი შემოქმედი  ეს საბჭოა. როცა ბიუჯეტის 1 პროცენტზე მეტ ხარჯს აწერს ხელს სამეურვეო საბჭო, დიდ ფინანსურ ხარჯებზე ის არის პასუსიხმგებელი, როგორ შეიძლება ეს საკითხი არ დადგეს და სულ ხდებოდეს გენერალური დირექტორის ცვლა. პარლამენტიდან რეაგირება არ ყოფილა.

შემდეგ, ახალმა დირექტორმა დაიწყო ჩვენთან ურთიერთობა. კრიზისიდან გამოსვლის გზების ძიება ერთად დავიწყეთ, თუმცა მალევე გადააყენეს  აბსოლუტურად უაზროდ. ახლა მაუწყებელში ძალიან ღრმა კრიზისია. დირექტორის მოვალეობის შემსრულებელი გადაწყვეტილებებს არ და ვერ იღებს და რაც ხდება, ეს არის ბორდის პასუხისმგებლობა. მაუწყებლის საინიციატივო ჯგუფმა დავიწყეთ „მაუწყებლობის შესასახებ კანონის“ ცვლილებების  ჯგუფთან  ურთიერთობა, რადგან ვფიქრობთ, რომ სამართლებრივი გზაც უნდა ავირჩიოთ. დირექტორის დაბრუნების შემდეგაც დაშლას არ ვაპირებთ, ვფიქრობთ მაუწყებლის მუშაობაში მონაწილეობა ყველა იმ თნამშომელმა უნდა მიიღოს, ვინც ამას საჭიროდ ჩათვლის. 

- რა ძალა და გავლენა აქვს საინიციატივო  ჯგუფს?

საინიციატივო ჯგუფი ხუთი წევრისგან შედგება, თუმცა მაუწყებლის 550-მა თანამშრომელმა ხელი მოაწერა პარლამენტისადმი გაგზავნილ წერილს და სამეურვეო საბჭოსტვის გამოცხადებული უნდობლობის წერილს.  იურიდიული ძალა არ გვაქვს.  ზოგჯერ დაწერილ კანონებზე მნიშვნელოვანია მორალური ძალაუფლება.  როცა 550 ადამიანი საბჭოს უნდობლობას  უცხადებს,  ანუ იმ ორგანოს, რომელიც მართავს ტელევიზიას, როცა თანამშრომელთა უმრავლესობა მიიჩნევს, რომ ის არასწორად ასრულებდა მოვალეობებს, ლოგიკური არგუმენტის გარეშე გადააყენა ახალი დირექტორი, რომელიც ორი თვის წინ თავად აირჩია, საბჭოს  არალეგიტიმურობა უკვე  ეჭვს არ იწვევს. დირექტორის გადაყენებას, ჩემი აზრით, პოლიტიკური მოტივი ჰქონდა. 

- როგორ ფიქრობთ,  ხათუნა ბერძენიშვილის საინფორმაციო სამსახურის უფროსად ყოფნასაც პოლიტიკური მოტივი ჰქონდა? 

საინიციატივო ჯგუფმა გენერალური დირექტორის მოვალეობის  შემსრულებელს წერილობით მივმართეთ - გვინდოდა  ერთსაათიანი ტოქშოუს გაკეთება, მაუწყებელში შექმნილ ვითარებასა და მომავლის შესახებ სასაუბროდ. მან გვიპასუხა, რომ კი, ეს შესაძლებელია,  მაგრამ არ უნდა დავარღვიოთ შიდა დებულების რაღაც მუხლები, არ უნდა ვისაუბროთ უნდობლობაზე მაუწყებლის მიმართ და ა.შ. ამ დროს,  ხათუნა ბერძენიშვილმა ცენტრალური საინფორმაციო გამოშვების 10 წუთი პირად პრობლემებზე სასაუბროდ გამოიყენა. 10 ან 30 წამიც რომ ესაუბრა, ის  იმსახურებდა თანამდებობიდან გათავისუფლებას, რადგან მან  ყველანაირი შიდა განაწესი, თუ კანონი დაარღვია. ამის შემდეგ, მან მიმარათა სამეურვეო საბჭოს. ისიც შეხვდა და ერთი საათის მანძილზე უსმენდა, როგორ აყენებდა ბერძენიშვილი  შეურაცხყოფას გენერალურ დირექტორს და მთელ კოლექტივს. მანამდე გათავისუფლებულ  ადამინებსაც მიუმართავთ  საბჭოსთვის, რომელმაც  მათი მოსმენა არ ისურვა. ეს არ იწვევს გონივრულ ეჭვს, რომ ეს ქალბატონი მისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობის იყო? საბჭოს რომ მისი აღდგენა შეძლებოდა აღადგენდა, უბრალოდ  არ შეეძლო და დასაჯა გენერალური დირექტორი, იმისათვის რომ მან შესთავაზა სხვა თანამდებობა, სამსახურიდან კი არ გაუშვა. აქ იკვეთება ურთიერთკავშირი, ინტერესთა კონფლიქტი, პოლიტიკური მოტივაცია, რაც გინდათ დაარქვით. ამის შემდეგ  შეიძლება სამეურვეო საბჭოს დამოუკიდებლობაზე ვისაუბროთ? მგონია, რომ საბჭო უნდა გადადგეს, თუმცა ეჭვი მეპარება ეს ნაბიჯი გადაგდას.

- უფრო დეტალურად რომ ვისაუბროთ, რა პრობლემებს ხედავს საინიციატივო ჯგუფი მაუწყებელში? 

მაუწყებელში ბევრი პრობლემაა, რაც  წლების განმავლობაში გროვდებოდა. პრიორიტეტები არ სრულდებოდა და ფინანსები არასწორად იხარჯებოდა. ამიტომ დააყენა საინიციატივო ჯგუფმა სამეურვეო საბჭოს პასუხისმგებლობის საკითხი, რადგან მისი მოვალეობაა პრიორიტეტების შესრულების ზედამხედველობა და ფინანსების სწორ ხარჯვაზე პასუხისმგებლობა.  საზოგადოების სანდოობა მაუწყებლის მიმართ დაბალია. ესეც ფაქტია და  პრობლემაა, რადგან საზოგადოებრივი მაუწყებელი თავისი არსით, დანიშნულებით სწორედ ის მაუწყებელია, რომელმაც საზოგადოების ინტერესები უნდა ასახოს, დაგროვილ შეკითხვებს გასცეს პასუხი, იყოს პასუხისმგებელი მისი დამფინანსებელი  მეოთხე ხელისუფლების - საზოგადოების წინაშე. 

მას შემდეგ, რაც ეს ტელევიზია მაუწყებლად გარდაიქმნა, გავიდა 9 წელი. ამ ხნის მანძილზე ის ყოველთვის იყო ვნებათა ღელვის ადგილი. ემსახურებოდა არა საზოგადოებას, არამედ რაღაც პოლიტიკურ ინტერესებს. არხი არ ასახავდა საზოგადოების პრობლემებს და არ სთავაზობდა მას პასუხს პრობლემურ კითხვებზე. კრიტიკა მაუწყებლის შიგნით ყოველთვის იყო  - საინფორმაციო პროლიტიკის მიმართ, არასწორი  პროგრამირების და პრიორიტეტების შესახებ. ის, რაც ამ არხზე კეთდებოდა, არ იყო საინტერესო, პოპულარული და თანამედროვე  მოსახლეობისთვის.

- რას გულისხმობთ თანამედროვესა და პოპულარულში?

თუნდაც თემების არჩევას, მათ გაშლას, ტოქშოუების იერსახეს, შინაარსს.  რაც მთავარია, აქ არ იყო იმ სოციალურ საკითხებზე საუბარი, რომელიც იყო მნიშვნელოვანი, არ ყოფილა დებატები,  საგამოძიებო ჟურნალისტიკა. კვესიტაძის და პაიჭაძის გადაცემა არ არის დებატები. კვესიტაძის გადაცემაც არ იმსახურებდა ნდობას სხვადასხვა მომენტების გამო, მიუხედავად იმისა, რომ რამდენჯერმე მას მწვავე გადაცემა გამაოუვიდა, ეს არ არის კლასიკური გაგებით დებატები.  მას აკლია ჟურნალისტის ნეიტრალურობა და ორ მხარეს შორის დებატირება.  ჟურნალისტი თემაში იმდენად უნდა იყოს გარკვეული, რომ სწორ დროს გააკეთოს მედიაცია, რომელიმე მხარის სასარგებლოდ არ უნდა იხრებოდეს.  კვირაში ერთხელ ასეთი გადაცემა არ კმარა. არხის სანდოობას ისიც განსაზღვრავს, თუ რამდენად გამჭვირვალეა პროცესები - უნდა ვიყოთ ნეიტრალურები, არ უნდა არსებობდეს ეჭვი, რომ არის კომერციული, ან პოლიტიკური გავლენა, სწორად უნდა ვგრძნობდეთ საზოგადოებაში მიმდინარე მოვლენების მაჯისცემას.  არხი ამ კრიტერიუმებს ვერ აკმაყოფილებდა.

- როგორი უნდა იყოს არხის საინფორმაციო პოლიტიკა?

მაინცდამაინც BBC არ უნდა ავიღოთ მაგალითად. იქ ისეთი მყარი დემოკრატიაა დიდი გზაა გასავლელი, რომ ასეთი მყარი ტელევიზია გავხდეთ. ჩვენთვის სამაგალითო  სლოვაკეთი, სლოვენია, ჩეხეთია. აქ აქცენტი საინფორმაციო გამოშვებებზე არ არის.  არ არიან სკანდალზე ორიენტირებულნი. ისინი საზოგადოებას აწვდიან ისეთ ინფორმაციას, რომელიც მათ ამინდის პროგნოზივით სჭირდებათ, რომელიც ორიენტირად გამოადგებათ. თუ რამე საგანგებო მოვლენა ხდება, ეს არ უნდა მიჩქმალო და მომხდარი უნდა გაანალიზო. ეთერი უნდა დაეთმოს  საგანმანთლებლო, შემეცნებით პროგრამებს, ისეთ გადაცამებს, რომლებიც უმცირესობისთვის საჭიროა, ერთის მხრივ, მაგრამ უმრავლესობისთვისაც აუცილებელია, რომ მეტი გაიგოს უმცირესობაზე, რომელიც მის გვერდითაა და უფრო ტოლერანტული გახდეს მის მიმართ. არ უნდა არსებობდეს მარგინალიზებული თემა, ყველა საკითხი საჯარო მსჯელობის საგანი უნდა გახდეს. ასეთი ტელევიზია უნდა ვიხილოთ მომავალში საქართველოში. სანფორმაციო უფრო დაიჯესტური უნდა იყოს  მთელი დღის განმავლობაში. დღის ბოლოს კი,  მნიშვნელოვანი თემების შესახებ კომპეტენტური სჯა-ბაასით, მთავარ შეკითხვებს პასუხი საღამოს უნდა გასცეს. ეს უნდა ხდებოდეს  დებატების ფორმატში, ყველა მხარე უნდა იყოს წარმოდგენილი, მათ შორის ოპოზიციურიც, მის გარეშე პროგრესი არ ხდება.                                                  

- როგორ გესახებათ მაუწყებლის  ასეთ ტელევიზიად გარდაქმნის  გზა?

სამეურვეო საბჭო უნდა დაკომლექტდეს იმ ადამინებით, ვისაც აქვთ კომპეტენციის გარკვეული დონე, სანდოები არიან  საზოაგდეობისთვის. მათ სწორად უნდა ესმოდეთ ტელევიზიაში მიმდინარე მოვლენები, ტელევიზიის განსავითრებლად გზების სწორად დასახვა უნდა შეეძლოთ.  ბორდში უნდა იყოს - იურისტი, ფინანსისტი, მედიაქსპერტი - ანუ ტელევიზიის მართვა უნდა იცოდნენ.   უნდა გაძლიერდეს კანონით გათვალისწინებული საზოგადოებრივი საბჭოები.  საბჭოები, სადაც  საზოგადოების ყველა სტრუქტურირებული ჯგუფიდან იქნებიან წარმოდგენილი ადამიანები,  ზედამხედველობას გაუწევენ  პრიორიტეტების დასახვას და მათ განხორციელებაში მიიღებენ მონაწილეობას. საბჭოები, ალბათ არსებობდა აქამდეც, მაგრამ უფრო ფორმალურად, მათ მაუწყებლის მუშაობაზე გავლენა არ მოუხდენია, ისინი ფორმალურად რომ არ არსებობდნენ, ფინანსური დაინტერესებაც უნდა ჰქონდეთ, რაც მათი აქტიურობისთვის არის აუცილებელი. „მაუწყებლობის შესახებ კანონის“ ცვლილებების ინციატორებს შევთავაზეთ, რომ დაფინანსება ყოფილიყო გამოყოფილი ამ საბჭოებისთვის, მგონი გაითვალისწინეს.

ეთანხმებით თუ არა „მაუწყებლობის შესახებ კანონში“ შესატანი ცვლილებების კანონპროექტს, რომლის მიხედვითაც სამეურვეო საბჭო უნდა დაკომპლექტდეს 3 მმართველი პარტიის წარმომადგენლით, 3 უმცირესობის, 2 სახალხო დამცველის და ერთიც აჭარის ტელევიზიიდან?

მიგვაჩნია, რომ ომბუდსმენის მიერ დანიშნული სამეურვეო საბჭოს ორი წევრი არ უნდა იყოს, რა საჭიროა?  ვეთანხმებით საპარლამენტო უმცირესობის მიერ გაჟღერებულ აზრს, რომ საბჭოში იყოს საზოგადოებრივ მაუწყებლის კოლექტივის მიერ წარდგენილი პიროვნება.  ეს სამეურვეო საბჭოს დამოუკიდებლობის ხარისხს უფრო გაზრდის და კოლექტივის ინტერესებიც დაცული იქნება. ვფიქრობ საბჭოში ერთი წევრი მაინც უნდა იყოს საზოგადოებრივი მაუწყებლიდან.

- რატომ ფიქრობთ, რომ ეს აუცილებელია?

ჩვენ ხომ მოტივირებული ვართ, რომ ეს ტელევიზია შედგეს. აქ მომუშავე ხალხს უნდა ჰქონდეს სტაბილურობის განცდა, პერსპექტივაში აქ უნდა მოიაზრებდნენ თავს, უნდა უნდოდეთ ტელევიზიის რეიტინგულობა, დამოუკიდებლობა და რაიმე სახის ზეგავლენისგან თავისუფლები უნდა იყვნენ.  აქედან გამომდინარე, კოლექტივის მიერ შეთავაზებული კანდიდატები ღირსეულები იქნებიან, ამ კრიტერიუმებს უპასუხებენ  და მომავალშიც ორიენტირებელი  იქნებიან, რომ შედგეს ეს ტელევიზია,  დამოუკიდებელი იყოს პოლიტიკური, ან კომერციული ზეგავლენისგან. ვფიქრობ, რომ ზეგავლენა ამ ტელევიზიაზე ის ნაღმია, რომელზეც აფეთქდება ყველა ის ხელისუფლება, რომელიც ამას მოინდომებს.

- რამდენად იყო აქამდე ამ მაუწყებელი ასეთი ზეგავლენისგან თავისუფალი?

არ იყო ცხადია.

- და ფეთქდებოდა ხელისუფლება?

საბოლოოდ აფეთქდა. ეს წინა ხელისუფლების მარცხის ერთ- ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორი იყო.  ადამიანები როცა ხედავენ, რომ ის ტელევიზია, რომელსაც ისინი აფინანსებენ არ ასახავს ობიექტურ რეალობას, მათი განცდა ხელისფლების მიმართ საკმაოდ კრიტიკული ხდება.

- თუ მაუწყებლის თანამშრომლები შეარჩევენ სამეურვეო საბჭოს წევრობის კანდიდატებს, ხომ არ შეიქმნება მაუწყებლის შიგნით გარკვეული ჯგუფების ინტერესების ლობირების საფრთხე?

ალბათ იქნება საჯაროდ ცნობილი კრიტერიუმები, რომელსაც ბორდის წევრობის კანდიდატები უნდა აკმაყოფილებდნენ. ყველას შეეძლება ნახოს რამდენად აკმაყოფილებენ წარდგენილი კანდიდატები ამ კრიტერიუმებს. ვფიქრობ, ამ კანდიდატებს ტელევიზიაში მიმდინარე მოვლენების შეფასება და დასკვნების გამოტანა უნდა შეეძლოთ.

- თქვენ ახსენეთ, რომ რა პრობლემებზეც ახლა საუბრობთ, ეს 9 წლის მანძილზე არსებობდა და გროვდებოდა. რატომ გადაწყვიტეთ ახლა ამაზე საუბარი?

ეს ტელევიზია დავტოვე 2006 წელს, როცა გენერალურ დირექტორად ბორდის ყოფილი წევრი, თამარ კინწურაშვილი დაინიშნა.   მან არ იცოდა ტელევიზიის მართვა. ბევრი ისეთი ადამიანი გაათავისუფლა,  ვის წვრთნაშიც ამერიკელი ჟურნალისტები და BBჩ-ს სპეციალისტები მონაწილეობდნენ. ბორდს ვუთხარი, რომ ეს არასწორი მიდგომაა და ამ გზით ვერ მივიღებთ ისეთ მაუწყებელს, როგორიც უნდა იყოს. ამის შემდეგ, ხელშეკრულება გამიუქმეს და გამიშვეს სამსახურიდან. მაუწყებელი „თავისუფლების ინსტიტუტის“ გავლენის ქვეშ იყო.  2009 წელს მაუწყებელში „მეორე არხის“  ხელმძღვანელად დავინიშნე. თათბირი ძალიან იშვიათად ტარდებოდა, მაგრამ ყოველთვის  ვაკრიტიკებდი საინფორმაციო პოლიტიკას,  არასწორად მიმაჩნდა, რომ ის  სკანდალზე იყო ორიენტირებელი, არ ასახავდა ობიექტურ რეალობას და იჩქმალებოდა საზოგადობისთვის მნიშვნელოვანი მოვლენები. ასე რომ, ვერ ვიტყვი, რომ მხოლოდ ახლა დავიწყე ამაზე საუბარი. 

- რამ განაპირობა საინიციატივო ჯგუფის წევრების,  მაუწყებლის თანამშრომლების გააქტიურება?

1 ოქტომბრის არჩევნებმა. გაგვიჩნდა განცდა, რომ ქვეყანაში რეალობა შეიცვალა.  ახლა გვაქვს ის მომენტი, რომ ეს ტელევიზია შეიძლება რეალურად დამოუკიდებელი გახდეს. ჩვენი აქციები პრევენციაც არის ხელისუფლების მიმართ, რომ არ გვსურს არანაირი გავლენა, მხოლოდ საზოგადოების გავლენა და ზეწოლა გვსურს, რომ ისეთი გავხდეთ როგორიც მათ უნდათ. ეს არ არის პროტესტი წარსულის მიმართ, ეს განაცხადია მომავალში, აწმყოშიც, რომ გვინდა ისეთი სამეურვეო საბჭო, რომელიც არ ჩაერევა მენეჯმენტში, იქნება თავისუფალი. გვინდა ისეთი მენეჯმენტი,  რომელმაც იცის ტელევიზია, პრიორიტეტების შესრულება, რას ნიშნავს პროგრამირება, სწორი საინფორმაციო პოლიტიკა, იქნება კრეატიული. აქ ნიჭიერი ადამიანები მუშაობენ, მაგრამ რთულია როცა ერთ თვიანი კონტრაქტი გაქვს სრულად გამოავლინო შენი შემოქმედება, პერსპექტიულად იაზროვნო, რადგან მუდმივ სტრესში ხარ, რომ ხვალ აქ არ იქნები.  არა და ტელევიზია განგრძობითი პროცესია.  მათ უნდა ჰქოდეთ სტაბილურობის განცდა, რომ ნიჭი მოახმარონ საქმეს. როცა შიში გაქვს, რომ უმუშევარი დარჩები და მშიერი დაგრჩება ოჯახი, რომელ შემოქმედობითობაზეა საუბარი.

იმედი მაქვს, რომ ახალი შრომითი კანონმდებლობის მიღების შემდეგ, ეს იქნება ნონსენსი. „მეორე არხის“ თანაშრომლებს ყველას ერთთვიანი კონტრაქტი აქვთ. მხოლოდ ერთი წელი იყო ექვსთვიანი, ახლა ისევ ერთ თვიანია. ეს კოლექტივზე ზემოქმედების საუკეთესო საშუალებაა. მხოლოდ საინფორმაციოში მომუშავეებს აქვთ 8 თვიანი კონტრაქტი. ამბობენ, რომ  რეორგანიზაციაა და ამიტომ ხდება ასე.  შეიძლება 9 წლის მანძილზე მუდმივად  რეორგანიზაცია იყოს?  ვფიქრობ,  საჭიროა გადაცემაც, რომელიც იქნება მედიაკრიტიკოსის მიერ გაკეთებული, რომ  ჩვენივე გადაცემები  ვაკრიტიკოთ და შევაფასოთ. ისიც მართალია, რომ მაყურებლის გემოვნება შელახულია, ძნელია დაუბრუნო მასას ტელეგემოვნება. მასკულტურაა გამეფებული ტელევიზიებში. ჩვენი ამოცანაა ელიტური გადაცემების გაკეთება, უნდა ვიზრუნოთ მაყურებლის გემოვნების ამაღლებაზე. მაყურებელი უნდა დავუბრუნოთ არხს. საერთო ჯამში რამდენიმე ამოცანა გვაქვს -- სამეურვეო საბჭოს სწორად შერჩევა, საზოგადოებრივი საბჭოების გაძლიერება, მენეჯმენტის კოლეგიალურ მართვაზე გადაყვანა და  ნიჭიერი ადამიანებისთვის მაუწყებელში ღირსეული პირობების შექმნა.

- და ბოლოს, რა სამომავლო გეგმები აქვს მაუწყებლის საინიციატივო ჯგუფს?

მივმართავთ პარლამენტს და შევეკითხებით, ნუთუ 550 ადამიანის მხარდაჭერა არ არის საკმარისი,  რომ ბორდის პასუხისმგებლობის საკითხი დააყენოს მაშინ, როცა ასეთი ფოსმაჟორია? თუ სასამართლომ ბარათაშვილის  დაბრუნების გადაწყვეტილება მიიღო და უსამართლოდ ჩათვალა ბორდის გადაწყვეტილება, როგორ უნდა დარჩნენ ამ  პოზიციაზე? თუ ეს მოხდება მთლიანად ამოწურულია მათი ლეგიტიმაცია.

ვაყალიბებთ პროფკავშირებს, წესდებაში ჩავდეთ არა მხოლოდ თანამშრომლების სოციალური დაცვის საკითხი, არამედ მათ შემოქმედებით მოღვაწეობაზე და ეთერზე ზედამხედველობაც.  დავდებთ კოლექტიურ ხელშეკრულებას გენერალურ დირექტორთან, რომ დავიცავთ წევრის და თანაშმრომლის უფლებებს. როცა გენერალური დირექტორი გვეყოლება, მივმართავთ, რომ შეიქმნას კოლეგიალური მართვის ორგანო, რომ  ერთპიროვნული მართვა აღარ იყოს.  პროფკავშირებს 56 დამფუძნებელი ჰყავს, მასში 200 ადამიანი გაერთიანდა.

სოლიდარობა  მედიაში დეფიციტურია, განსაკუთრებით ტელემედიაში. მინდა, რომ მაუწყებლის პროფკავშირები სხვა ტლევიზიებისთვის გახდეს მაგალითი. ჩამოყალიბდეს კავშირი, რომელსაც კონტაქტი ექნება უცხოეთშიც.